Żeromin-Dworek Mazarakich

Od setek lat w samym sercu Polski, wśród mieszkańców malowniczej wsi Żeromin i jej okolic, krążyły opowieści o niezwykłych właściwościach wody wybijającej z bezimiennych źródeł.
Nie tylko Żeromin, ale i Tuszyn może poszczycić się długą historią smacznych i zdrowych wód.
Na początku XIX wieku – region ten znany był z łaźni i “kąpieli żelaznych”, polecanych gorąco przez doktorów.
Warszawska „Gazeta Codzienna” z 1834 r. wydrukowała świadectwo niejakiej Julii z Pindzickich Szczęsnej, która „od lat sześciu będąc chorą, celem poratowania nadwątlonego zdrowia udała się do miasta Tuszyna (…)”. 

Na przełomie XIX i XX wieku uroki tutejszej przyrody doceniła m. in. pisarka Maria Rodziewiczówna, będąca częstym gościem w pobliskim majątku ziemskim,

który wybudowała w I poł. XIX wieku w Żerominie rodzina Mazarakich.

Właściciele wybudowali dla Marii Rodziewiczówny domek drewniany, z którego mogła podziwiać przyrodę i bijące źródła.



Historię budynku prześledzić można w przewodnikach turystycznych:
„Piękny Parterowy dwór wzniesiono na planie prostokąta. Na froncie znajdował się ganek z balustradami po bokach, nad nim na piętrze taras, wsparty na czterech kolumnach. Wejście na niego prowadziło z facjatki. Naroża dworu były boniowane. 
Park otaczający dwór zaprojektował Stefan Celichowski. 
Po II wojnie światowej utworzono tutaj PGR, a w budynku był klub rolnika, co wpłynęło oczywiście na stan budynku. 
Budynek strawił pożar, pozostałe jego fragmenty dziś już nie istnieją. Po dworku zostały jedynie fundamenty.
ruiny dworku po pożarze                                                         
Jednak dookoła fundamentów zgromadzone są materiały budowlane i wiem od okolicznych mieszkańców że dworek zostanie odbudowany.
Paweł Święcicki postanowił odbudować dwór, a rozlewnię wody usytuować w odnowionej, zabytkowej gorzelni. 
rozlewnia w zabytkowej gorzelni                                            








Znajduje się tu cała linia produkcyjna – począwszy od produkcji butelek, poprzez napełnianie ich wodą, kończąc na etykietowaniu.

Dzisiaj pozostałością po folwarku są budynki gospodarcze. Odremontowane są także czworaki postawione w 1917 r. dla pracowników folwarku.


Były to murowane budynki z podcieniami w narożnikach wspartymi na kolumience, pokryte dachami naczółkowymi z czerwoną dachówką.” (w: Olszewski B., Od Piątku do Soboty. Wędrówki po ziemi łódzkiej, Łódź 1997)



 

We wrześniu 1939 r. schronienie pod opieką rodziny Mazarakich znalazła we dworze pisarka Maria Rodziewiczówna (autorka m.in. „Dewajtis”, „Lato leśnych ludzi”), która musiała opuścić swój majątek na Polesiu uciekając przed armią czerwoną.

Czekamy z niecierpliwością na odrestaurowanie dworku. 
Z przyjemnością powrócimy w te strony...

I powróciliśmy w sierpniu 2021 r.
Niestety mamy przykrą wiadomość, rok temu 12.05.2020 r. policjanci z Komisariatu w Tuszynie o godzinie 5:50 zostali wezwani do jednego z domów na terenie gminy, gdzie ujawniono zwłoki 59-letniego mężczyzny,
Pawła Święcickiego. 




Źródła Królewskie pozostały, nadal się rozwijają i pięknieją, produkcja wody "Święcicki Zdrój" ma się dobrze.
  

Podobnie
 Rybakówka.

Natomiast plany odtworzenia dworku zapewne legły w gruzach. Zniknęły materiały budowlane a fundamenty dworku zarosły roślinnością, chowając w swej plątaninie nadzieje na jego odbudowę.





Rybakówka
to restauracja obiektu rekreacyjno-wypoczynkowego „Święty Spokój”
w samym sercu przepięknie położonych stawów,
w pobliżu Królewskich Źródeł.




 


   


Świat jest mały, spotkanie z Alicją, która przybyła do tego pięknego zakątka wraz z grupą entuzjastów regionu łódzkiego.






pow. łódzki wschodni
Gmina Tuszyn
październik 2019
sierpień 2021




źródło: kultura.lodz.pl, zamkilodzkie.pl, swiecickizdroj.pl, wikipedia.

2 komentarze:

  1. Z wielkim sentymentem oglądam te zdjęcia , wracają wspomnienia. Urodziłem się w jednym z tych czworaków,{zwanych belwederkami}-i widzę go na zdjęciu. Szkoda ,że zarzucono projekt odbudowy dworku.

    OdpowiedzUsuń
  2. Witam, też żałuję że dworku nie będzie.
    Kręte są drogi życia ale to one zmieniają bieg losu.

    OdpowiedzUsuń