Zamek Krzyżacki w Rynie

Ryn to urocze mazurskie miasteczko, położone na przesmyku dwóch jezior Ołów i Ryńskie, na szlaku Wielkich Jezior Mazurskich.

Nad miastem góruje XIV-wieczny zamek krzyżacki założony przez wielkiego mistrza Winrycha von Kniprode,

który w 1379 r. odbył słynną podróż statkiem z Rynu do Malborka.
/wraz ze świtą odbył podróż szlakiem wodnym z Wielkich Jezior Mazurskich do Wisły. Jego podróż rozpoczęła się w Węgorzewie, następnie biegła jeziorami do Rynu i Pisza i dalej rzekami Pisą, Narwią i Wisłą aż do Torunia i Malborka. Poprzez przesmyki lądowe łódź wielkiego mistrza przewożono wozem zaprzężonym w woły. Według dzisiejszych szlaków wodnych cała długość tej trasy wynosi ok. 722 km długości. Winrych von Kniprode miał wówczas 69 lat. Był to pierwszy zanotowany przypadek próby wykorzystania mazurskich i rzecznych szlaków wodnych./
Zamek należał do najważniejszych w łańcuchu umocnień na wschodzie państwa krzyżackiego. Był siedzibą komtura i został zbudowany jako zamek konwentualny
– „warowny klasztor”.

Służył zarówno do obrony jak i wypadów na Litwę.
W 1418 r. w zamkowej zbrojowni były 22 działa, 72 kusze i 14000 bełtów.

Przy zamku istniał duży folwark gdzie hodowano konie (w 1418 r. było ich 187) i inne zwierzęta. Uprawiano tu zboża, zbierano miód z leśnych pasiek.
Na potrzeby Zakonu pracował młyn, do napędzania którego wykorzystano różnicę poziomów wód w jeziorach.

Pierwszym komturem był
Fryderyk von Wallenrod, brat wielkiego mistrza Konrada von Wallenrod, który był pierwowzorem tytułowego bohatera powieści poetyckiej Adama Mickiewicza.

Według legendy zamek i jezioro Ołów, stanowiące naturalną fosę, przypominały Krzyżakom rzekę Ren (Rhein) i zamki nad nią stojące, stąd wzięła się nazwa Ryn.

W połowie XV w. zamek został zdobyty przez powstańców Związku Pruskiego.
W krzyżackie władanie zamek powrócił po niespełna roku, odbity przez wojska zaciężne.

W XVI w. po likwidacji Zakonu utworzono tu Starostwo Prus Książęcych. W pierwszej połowie XVII w. przystąpiono do rozbudowy zamku, dobudowano skrzydło południowo-zachodnie z przejazdem bramnym oraz północno-zachodnie. Natomiast czwarte, północno-wschodnie skrzydło pochodzi z 1883 roku.

W połowie XVII w. najazd Tatarów zatrzymał rozwój Rynu. Najeźdźcy część mieszkańców wzięli w jasyr, resztę wymordowali, pustosząc i paląc osadę. W pół wieku później epidemia dżumy dokonała wielkich spustoszeń w osadzie i regionie.

W 1723 r. Ryn otrzymał prawa miejskie.

Miało to ułatwić odbudowę i stanowić bodziec do dalszego rozwoju.

W XIX w. zamek pełnił funkcję więzienia dla kobiet, a podczas II wojny światowej przetrzymywano w nim jeńców rosyjskich, polskich i więźniów niemieckich.

Zamek w Rynie ma swoje tajemnice.

Z przekazów wiadomo, że ryński zamek miał połączenie tunelem z nieistniejącym gotyckim kościołem oraz z tzw. Domem Komtura.

Historia ucieczki oficera Wermachtu tunelem z więziennej celi zamku do pobliskiego lasu, potwierdza istnienie dłuższych tuneli strategiczno – ewakuacyjnych wychodzących poza obręb miasta.

Pojawia się też tu duch księżnej Anny, żony księcia litewskiego Witolda który obiecał Krzyżakom, że w decydującej fazie bitwy pod Grunwaldem przejdzie na ich stronę. Obietnicę złożył w Rynie, gdzie przyjechał z żoną Anną i dziećmi. Pod Grunwaldem Witold nie zdradził i do końca walczył po stronie Jagiełły. Krzyżacy w zemście zamurowali żywcem księżną Annę i jej dzieci. Od tego czasu po zmroku, po komnatach przechadza się jej duch, opłakując zamordowane dzieci.

Unikalne pokoje - 350 miejsc noclegowych wkomponowanych w cztery odmiennie zaaranżowane skrzydła Zamku

(Rycerskie, Komturskie, Więzienne i Myśliwskie),
/Ciekawostką jest fakt że na zamku nie ma dwóch jednakowych pokoi gościnnych/

uroczą i kameralną Willę Pod Zamkiem

czy znajdujący się nad samym jeziorem Gościniec Ryński Młyn.

Co nas uderzyło odwiedzając zamek.

Zapadająca na zawsze w pamięć lekcja historii - świadka burzliwych dziejów Mazur i dawnych Prus Wschodnich.

Oryginalne wnętrza,

pięknie zachowane elementy gotyckich portali i sklepień,

bogaty zbiór oryginalnych elementów uzbrojenia, charakterystycznych dla wojsk prominencji wschodniej i wojska słowiańskiego

- to tylko niektóre z atrakcji, jakie czekają zwiedzających Gości.
Wśród zgromadzonych eksponatów znaleźć można przedmioty: hełmy i szyszaki normańskie (X-XI w.), topory, czekany (IX-X w.), topory rycerskie, włócznie na zwierza (VIII-XII w.), miecze półtoraręczne, będące na uzbrojeniu wojsk krzyżackich i polskich (XII-XIII w).

Nim przejdziemy do galerii chciałbym zaprezentować Wam, moim zdaniem zamkową wisienkę.