Zamki i Palace - Obiektywnie: Otmuchów

Na wysokim wzgórzu na lewym brzegu Nysy Kłodzkiej, na którym króluje dziś potężny masyw kamiennego zamku, we wczesnym średniowieczu istniał gród słowiański wzmiankowany w bulli papieża Hadriana IV z 1155 roku jako Castellum Otomuchov Cum Pertinentis, będący przez blisko 600 lat we władaniu biskupów wrocławskich, ośrodek zwany kasztelanią.

Zachowane do dziś dwa połączone budynki posiadające aż 4 kondygnacje (na najwyższej widać okrągłe strzelnice) i wieża to zaledwie połowa zamku z czasów świetności,
ale i tak robią one wrażenie.

Tajne przejście

W sali rycerskiej odkryto tajne przejście do niewielkiej komnaty. Mieści się ono w kominku za tylną ścianką.

Przypuszcza się że pokoik służył do podsłuchiwania gości przebywających w reprezentacyjnej sali.

Czy można go dziś obejrzeć, nie wiem, w zamku nikt nie uznaje za stosowne poinformować o tej i nie tylko tej ciekawostce...

Najstarszy człon całego założenia to budynek od południowego wschodu, przy bramie, częściowo pozbawiony tynku.

Z boku widać na nim wykusz, w którym mieściła się dawna ubikacja. Grubość murów wynosi tu 2,10 metra.

Od północy stoi wysoka wieża na planie kwadratu z zaokrąglonymi narożami, zwieńczona quasi-machikułami.

Początkowo był to wolno stojący stołp, później połączono go z sąsiadującymi członami zamku.

Ciekawie wygląda mur z bramą biegnący przez fosę od strony północnej.

Północno-zachodnie, parterowe skrzydło wykorzystywane obecnie przez restaurację zostało całkowicie zmienione,

podobnie zresztą jak wnętrza zamkowe.

Od zachodu stała najpierw kaplica, a następnie barokowe skrzydło mieszkalne zamykające dziedziniec. Rozebrano je w XIX wieku.

Dziś na jego miejscu znajduje się ładny ogród. Niewiele też zostało z zamkowych murów obwodowych z bastejami.

Na dziedzińcu stoi studnia obudowana altanką oraz pawilonik wejściowy prowadzący szerokimi schodami (zwanymi końskimi) do wnętrza zamku.

Z zachowanych wnętrz ostała się sala rycerska oraz cele więzienne w wieży, dosyć dziwnie usytuowane na piętrze.

W sali głodowej ponoć są znaki wydłubane paznokciami w murze przez skazańców.

Pod nią znajduje się cela z zapadnią, przez którą uśmiercano więźniów.

Niestety nie widziałem, zamknięte ;-(

Końskie schody

Słynne szerokie schody zbudowane zostały w zamku przez biskupa a później kardynała Ludwika Filipa Sinzendorfa w I połowie XVIII wieku.

Nie miały one nic wspólnego z końmi, po prostu biskup był chory i musiał być wnoszony do zamku w lektyce.

Widok z XIX wieku.
Reprodukcja ze zbiorów Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Opolu.

Obecnie warownia biskupia jest placówką hotelowo - konferencyjną, zarządzaną przez prywatną spółkę, niestety nastawioną na "turystów" z grubym portfelem wylegujących się

nad pobliskim jeziorem.

Punkt widokowy na wieży

nie działa z powodu remontu, a w środku jak mnie poinformowano można było zobaczyć tylko końskie schody i te Wam pokazałem ;-)

Jak się okazuje miałem pecha, bo niedługo potem wieża została w końcu udostępniona do zwiedzania.

Mam nadzieję że w ślad za tym pójdą dalsze kroki zarządców zamku w kierunku podniesienia walorów turystycznych tego wspaniałego zabytku, chociażby poprzez wyeksponowanie informacji o możliwości zobaczenia obu sal /głodową i rycerską/ i udostępnienia dalszych...

Spacerkiem wokół zamku.